သမီးသိသင့္တဲ့ အခ်ိဳရည္ေတြရဲ. ခါးသက္မႈ

သမီးေရ
ပူအုိက္တဲ့ ရာသီေရာက္ရင္ ၾကီးၾကီးငယ္ငယ္ လူသူမေရြး ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ ေသာက္သုံးၾကတဲ့ အခ်ိဳရည္ ေတြ အေၾကာင္းနည္းနည္း ေျပာျပျခင္တယ္ေနာ္။
ဖန္တာ၊ ကုိလာ၊ စပရုိက္ လုိ ကာဗြန္နစ္ အခ်ိဳရည္ေတြက တကယ္ဆုိရင္ လူေတြရဲ. က်န္းမာေရး အတြက္ တ ကယ့္ကုိ မသင့္လုိ.ပါ သမီးရယ္။ ဒါဆုိရင္ သမီးေလးက ေဖေဖကလည္း တပါတ္မွ တစ္ခါေလာက္ ေသာက္ခြင့္ရတဲ့ အခ်ိဳရည္ ကုိ တားျမစ္ျခင္ေနျပီလား လုိ. ႏုတ္ခမ္းေလး ဆူျပီး ေမးေတာ့ မယ္မဟုတ္လား။
သမီးရယ္…… မိဘဆုိတာ ကုိယ့္ကေလး ေတြ ေပ်ာ္တာပဲျမင္ျခင္တာေပါ့။ ဒီအခ်ိဳရည္ေတြက ကေလးမေျပာနဲ. လူၾကီးေတြ အတြက္ေတာင္ မသင့္ေတာ္ တာမုိ. ခ်ိန္ဆျပီး ခြင့္ျပဳရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေနာ္ေ၀ က မိဖေတြက ကေလးငယ္ေတြရဲ. ေတာင့္တမႈကုိလည္း ခ်ဳပ္တည္း တယ္လုိ. မျဖစ္ေအာင္ ေဘး လည္းမသင့္ေအာင္လုိ. စေန ေန. တရက္ က ုုိိ ခ်ိဳခ်ည္နဲ. အခ်ိဳရည္ ေသာက္သုံးရတဲ့ ေန. လုိ.သတ္သတ္ မွတ္မွတ္ ခြင့္ျပဳထားတာေပါ့။

သမီးေရ
သဘာ၀ တရားၾကီးက လူေတြရဲ. သြားအေပၚလြာမွာ Enamel လုိ.ေခၚတဲ့ ေၾကြလြာ နဲ. သြားေတြ ပုိးမစားရေလေအာင္ အကာကြယ္ေပးတပ္ဆင္ ထား ၾကေလရဲ.။ ဒီ ေၾကြလြာေတြ ပ်က္သုံးသြားရင္ သမီးရဲ. သြားေတြမွာ ေရေသာက္တာေတာင္ က်ဥ္္ တတ္တဲ့ အခံရ ခက္တဲ့ ေ၀ဒနာ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ အဲဒီ ေၾကြလြာ ေတြ ပ်က္ဆီးရတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုထဲမွာ အခ်ိဳရည္ ေသာက္သုံးမႈ တစ္ခု လည္းပါ တာေပါ့။ ဒီအခ်ိဳရည္ေတြ ထဲမွ အက္ဆစ္ဓါတ္ ပမာဏ ကုိ ျပတဲ့ Ph ဆုိတဲ အမွတ္ အသား ပါတယ္။ တကယ္ဆုိေတာ့ Ph ပမာဏ နည္းေလေလ၊ အက္ဆစ္ဓါတ္မ်ား ေလေလပဲေပါ့။ ဘက္ထရီထဲ ထည့္တဲ့ အက္ဆစ္ ဟာ အ၀တ္ အစားနဲ. ထိရင္ ေပါက္ျပဲတတ္ တာကုိ သမီး သိမွာေပါ့။ ဘက္ထရီ ထဲက အက္ဆစ္ ဟာ Ph အဆင့္ တစ္ပါ။ အခ်ိဳရည္ ေတြ Ph ပါ၀င္မႈ ႏူံး ကုိ ၾကည္တဲ့ အခါ ၂.၅ နဲ. ၃ အဆင့္ေလာက္ ပါ၀င္တာမုိ. ဘက္ထရီထဲက အက္ဆစ္ထက္ နည္းနည္းပဲ ေပ်ာ့တယ္။ သမီးရဲ. သြားေၾကြလြာ ကုိ ဖ်က္ဆီး နုိင္တဲ့ အက္ဆစ္ပမာဏ ဟာ ၅.၅ ျဖစ္တာမုိ. အခ်ိဳရည္ေတြပါတဲ့ အက္ဆစ္က သမီးသြားေတြကုိ ဒုကၡ ေပးမွာေပါ့။ လွတပတ သမီးေလးတေယာက္ သြားပုိးစားလုိ. မလွမပ ျဖစ္သြားမွာကုိ ေဖေဖ မၾကည့္ျခင္ဘူး သမီး။

သမီးေရ
အခ်ိဳရည္ထဲမွာ ပါတဲ့ ေဖါ့စဖုိရစ္ အက္ဆစ္ (phosphoric acid) နဲ. ကာဘြန္ ဒိုင္ေအာက္ဆုိဒ္ (carbon dioxide) ဓါတ္ေတြက အစာအိမ္ထဲ ေရာက္ရင္ အစာေျခမႈ ကုိ ဟန္.တား လုိ. အစာမေၾက၊ ရင္ျပည့္ တာတုိ. ျဖစ္တတ္တယ္ သမီးေရ။ ေနာက္ ေဖါ့စဖုိရစ္ အက္ဆစ္ က အရုိးေတြ ထဲက ထုံးဓါတ္ တုိ. ကယ္လီဆီယမ္ ဓါတ္ တုိ.ကုိ ေဖ်ာ္ထုတ္ လုိက္တဲ့ အတြက္ ၾကာရင္ အရိုးေပ်ာ့ေရာဂါ (osteoporosis)ေရာဂါ ျဖစ္လိမ့္မယ္ေနာ္။ သမီး အရုိးေတြ ေပ်ာ့ေခြေနရင္ သမီး ဘယ္လုိ ေရကူးႏုိင္ မွာလည္း၊ ဘယ္လုိ. လမ္းေလ်ာက္ႏုိင္မွာလည္း။ ေနာက္ဆုံး ေဖ်ာ္ထုတ္လုိက္တဲ့ ကယ္လီဆီ ယမ္ ေတြက သမီးရဲ. ေက်ာက္ကပ္ထဲ စုျပီး၊ ေက်ာက္ကပ္မွာ ေက်ာက္တည္ ရင္…… ဘယ္ေလာက္ နာက်င္ေနမွာ လည္းဆုိတာ သမီး ခန္.မွန္းၾကည့္ေပါ့။ ေနာက္ အခ်ိဳရည္မ်ားမ်ား ေသာက္ရင္ အ၀ လြန္မႈ(obesity) ျဖစ္တတ္လုိ. ေမာ္ဒယ္ ပိန္ပိန္ေလး ျဖစ္ျခင္တဲ့ သမီးေလး ဘုတ္ပြ မေလး ျဖစ္သြားရင္.....

သမီးေရ
ေဖေဖတုိ. ငယ္ငယ္ တုံးက ေနမေကာင္းတဲ့ လူကုိ ၾကည့္ျပီး အားက် တတ္တာ တစ္ခု ရွိတယ္။ ဘာလည္းဆုိေတာ့ ေနမေကာင္းတဲ့ ကေလးကုိ သမီး ဖြားဖြားက ဘိလပ္ရည္ (ကရင္ ဆုိဒါ) ၀ယ္ တုိက္္တာကုိ။ ဒါက ျမန္မာျပည္က အခ်ိဳရည္ တစ္ခုရဲ. နံမည္ပါပဲ။ ေနမေကာင္းတဲ့ ကေလးက ဘာအစာကုိမွ မစားျခင္ပဲ ကာဗြန္နစ္ အခ်ိဳရည္ ေသာက္တဲ့ အခါ အဲဒီ အခ်ိဳရည္ထဲမွာ ပါတဲ့ ကဖင္း (caffeine) ဓါတ္ ဟာ ဆီးမ်ားမ်ား သြားေစတာမုိ. ခႏၵာကုိယ္ အတြင္း အရည္ဓါတ္ ေျခာက္ခန္းမႈ (Dehydration) ျဖစ္တတ္တယ္။ အခ်ိဳရည္ထဲမွာ ကဖင္း ဟာ ၃၀ ကေန ၄၀ မီလီ ဂရမ္ ပါတတ္ တယ္။ လူၾကီး တေယာက္ အတြက္ ဘာမွ မဟုတ္ေပမဲ့ သမီးတုိ.လုိ ကေလးေတြ အတြက္ေတာ့ အႏၱရယ္ ၾကီးတာေပါ့။

သမီးေရ
မသင့္ေတာ္မွန္း ေဖေဖ သိရက္နဲဲ. ဘာျဖစ္လုိ.သမီးကုိ အတင္းအၾကပ္ မတားဆီး ရတာလည္းလုိ. မေမး ျခင္ဘူးလား။ ၾကီးတဲ. လူက ငယ္တဲ.လူကုိ အက်ိဳးအေၾကာင္း မျပပဲနဲ. အတင္း အၾကပ္ တားျမစ္ တယ္ဆုိရင္ ေၾကာက္ေနတုံး၊ ခ်စ္ေနတုံး ေတာ့ နားေထာင္ မွာေပါ့္။ ဒါေပမဲ့ ကုိယ္ကုိယ္ တုိင္က ဘာေၾကာင္. ေကာင္းတယ္၊ ဘာေၾကာင့္ မေကာင္းရတယ္ ဆုိတဲ့ ပညာဥာဏ္ သေဘာ တရားသိမွွ သာ သမီးကုိယ္တုိင္ ေရွာင္လြဲ တတ္ မွာ မဟုတ္ဘူး လား သမီးရယ္။

ခ်စ္မ၀ ရဲ. ေဖေဖ

အကုိးအကား
• Soft drinks and children by Dr. Parang Mehta.
• Caffeinated drinks. (B.B.C health)
• သတိထား သင့္သည့္ အခ်ိဳရည္ (ေဒါက္တာ ဥာဏ္)

ကေလးေတြရဲ. စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ တုိးတက္ဖြံျဖိဳးမႈနဲ. မိဘမ်ားရဲ. က႑

Role of Parents in the Childhood Mental Development

ကေလးေတြရဲ႔ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ တုိးတက္ဖြံ႔ျဖိဳးမွဳနဲ႔ မိဘမ်ားရဲ႕က႑

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားဘ၀က ကေလးသြားက်န္းမာေရးပညာမွာ စသင္ရတာက psychological development of children ကေလးေတြရဲ႔ စိတ္ပုိ္င္းဆုိင္ရာ ဖြံ႔ၿဖဳိးတုိးတက္မွဳအေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီအေၾကာင္းအရာကုိ အေရးတၾကီးသင္ရလဲဆုိေတာ့၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သြားေဆးခန္းကုိ ေန႔စဥ္ လာျပေလ့ရွိသူေတြထဲမွာ ကေလးေတြလည္း ပါပါတယ္။ ကေလးေတြရဲ႔ ျဖတ္သန္းလာရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ မိဘျဖစ္သူရဲ႔ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္တတ္မွဳ ရွိမရွိိေပၚ မူတည္ျပီး၊ ကေလးေတြလည္း အမူအက်င့္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ကြဲသြားပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိ သြားဘက္ဆုိင္ရာ ကုသမွဳေတြ မစႏုိင္ခင္မွာ ဘယ္လုိ psychological background နဲ႔အမူအက်င့္ behaviour ရွိသလဲ။ ေကာင္းတဲ့ behaviour ရွိလား၊ အားနည္းခ်က္ရွိတဲ့ behaviour လား၊ ေကာင္းတာကုိ ဘယ္လုိဆက္အားေပးျပီး မေကာင္းတာကုိ ဘယ္လုိ အျပဳသေဘာေဆာင္လာေအာင္ ပဲ့ကုိင္မလဲ ဆုိတာေတြ အရင္လုပ္ရပါတယ္။

ေမြးခါစကေန တစ္ႏွစ္သားအရြယ္

ကေလးေတြဟာ ေမြးခါစကေန တစ္ႏွစ္သားအရြယ္ကစျပီး ကုိယ္ခႏၶာ ဖြံ႔ျဖိဳးလာတာနဲ႔အတူ psychological development လည္း စေနပါျပီ။ အဲလုိအခ်ိန္မွာ ကေလးဟာ ယုယုယယ ေထြးေပြ႔မွဳရမယ္၊ ေခ်ာ့ျမဴမွဳရမယ္၊ ဆာတုိင္း ခ်ဳိခ်ဳိေသာက္ခြင့္ ရမယ္ဆုိရင္ သူ႔ရဲ႕စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာမွာ လုံျခဳံေႏြးေထြးမွဳနဲ႔ ယုံၾကည္မွဳ စျပီးရရွိသြားပါတယ္။

ဒီအရြယ္မွာ ဒီလုိျပဳစုယုယမွဳေတြ ေသခ်ာမရခဲ့တဲ့ ကေလးေတြဟာ ၾကီးတဲ့အထိ၊ ေလာကၾကီးနဲ႔ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မယုံၾကည္မွဳ၊ ဘယ္သူက ငါ့ကုိ တုိက္ခုိက္မလဲ ဆုိျပီး သံသယျဖစ္မွဳေတြနဲ႔ ၾကီးျပင္းရပါေတာ့တယ္။ Erik Erickson ကေတာ့ဒီအဆင့္ကုိ stage of developing trust or mistrust လုိ႔သုံးပါတယ္။

ေနာက္တဆင့္ကေတာ့ (၂)ႏွစ္က(၃)ႏွစ္သား .... development of autonomy ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အားကုိးစိတ္ စတင္ျဖစ္ေပၚတဲ့အရြယ္..

ဘာမဆုိ.. ကုိယ့္ဟာကုိယ္လုပ္မယ္.. ဆုိျပီးျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီအဆင့္မွာ လူၾကီးက အရာရာ ဟုိမလုပ္နဲ႔ဒီမလုပ္နဲ႔ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လြန္းရင္၊ စုိးရိမ္လြန္ အခ်စ္လြန္ျပီး ကုိယ္တုိင္ဘာမွေပးမလုပ္ဘဲ မိဘက အရာရာလုပ္ေပးေနရင္ ကေလးဟာ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ယုံၾကည္အားကုိးမွဳ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အလြန္အကၽြံ လႊတ္ေပးရင္လည္း စည္းကမ္းမဲ့တဲ့ကေလး ျဖစ္လာတတ္တာမုိ႔ rules ဆုိတဲ့ ေဘာင္ေလးေတြ စျပီးခ်ေပးရပါတယ္။

ဥပမာ - ထမင္း၀ုိင္းမွာ ကုိယ္စားခ်င္တဲ့ဟင္း ကုိယ္တုိင္ထည့္စား.. ဒါေပမယ့္ ကုန္ေအာင္စားရမယ္.. စတဲ့ ကုိယ့္အလုပ္ကုိယ္ တာ၀န္ယူတဲ့စိတ္ ေမြးျမဴေပးရပါတယ္။ အလုိလုိက္လြန္ရင္ ငါဘာလုပ္လုပ္မွန္တယ္၊ ဘယ္သူမွမဟန္႔တားနဲ႔ ဆုိတဲ့ ငါတေကာစိတ္ဓာတ္ေတြ ၾကီးတဲ့အထိ ပါသြားပါလိမ့္မယ္။

terrible four

(၄)ႏွစ္သားအရြယ္ကုိေတာ့ terrible four လုိ႔ေခၚပါတယ္။ autonomy ရခ်င္တာ သိပ္မ်ားလာလုိ႔ ထိန္းရနဲနဲခက္လာျပီး စိတ္မလုိရင္ ေဒါသထြက္တာ စတာေတြျပတတ္လာပါျပီ။ လူၾကီးက သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕နဲ႔ မထိန္းေက်ာင္းရင္ ၾကီးတဲ့အခါ အလုိမက် ရန္လုိတဲ့သူတေယာက္အျဖစ္ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ အထီးက်န္တတ္ပါတယ္။

(၅)ႏွစ္က၁၀ႏွစ္ေက်ာ္

(၅)ႏွစ္က၁၀ႏွစ္ေက်ာ္အထိ... ဒီအရြယ္က်ေတာ့ ေက်ာင္းစေနျပီ။ ပတ္၀န္းက်င္က က်ယ္ျပန္႔ျပီး သင္ယူစရာေတြ မ်ားလာျပီေလ။ တံငါနားနီးတံငါ- အက်င့္ေတြ ကူးတတ္တဲ့အရြယ္ပါ။ Role model ဆုိတဲ့ ဖန္တီးရွင္တုိ႔၊ မင္းသားမင္းသမီးတုိ႔ စတာေတြအျပင္၊ အျပင္ေလာကမွာ ေတြ႕ရတာေတြထဲက ကုိယ္ၾကိဳက္ရာ လုိက္အတုယူခ်င္စိတ္ ေပါက္လာတဲ့အရြယ္ပါ။ ၾကီးရင္ ဘာလုပ္မယ္ စတဲ့ အေတြးေလးေတြ စေပၚလာျပီး ေကာင္းတဲ့ဘက္ကုိ လူၾကီးက ထိန္းညိွေပးရပါတယ္။ ေက်ာင္းရဲ႔ အမ်ားစုေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳေတြ၊ သေဘာတူမွဳ မတူမွဳစတဲ့ ကြဲျပားမွဳရွိတာေတြကုိ ျမင္လာ လက္ခံလာတဲ့ အရြယ္ပါ။ ဒီအရြယ္မွာ သူတုိ႔ေက်ာင္းမွာ ၾကဳံေတြ႕လာတဲ့ အေတြ႕အၾကဳံေတြ မိဘကုိ ရင္ဖြင့္ခ်င္ၾကတယ္။ မိဘေတြက အလုပ္မ်ားလုိ႔ျဖစ္ေစ၊ ဂရုမစုိက္တဲ့အခါ ရင္ထဲမွာ ခံစားခ်က္ေတြ ျပည့္လာျပီး ေလာကကုိ မေက်နပ္စိတ္ အဆုိးျမင္စိတ္ေတြ ၀င္လာႏိုင္ပါတယ္။ ကေလးကုိ ဒီအရြယ္မွာ ပုိဂရုစုိက္ျပီး မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲ ခတ္တတ္ရပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕စြမ္းေဆာင္မွဳ.. ဥပမာ - အတန္းထဲမွာ အဆင့္ေကာင္းတာ စတာကုိ ခ်ီးမြန္းေပးရပါတယ္။ ကေလးဆုိတာခ်ီးက်ဴးတာကုိဘဲၾကဳိက္တယ္၊ အျပစ္တင္ခံရတာကုိ မလုိလားပါဘူး။ အျပဳအမူတခုအတြက္ ခ်ီးက်ဴးခံရရင္ ဆက္ျပီး အဲဒါကုိ ထိန္းခ်င္ ႀကိဳးစားခ်င္လာၾကပါတယ္။

ဒီလုိ ငယ္စဥ္ဘ၀အဆင့္ဆင့္မွာ မိဘရဲ႕အခန္းက႑ဟာ သိပ္အေရးၾကီးပါတယ္။ ခ်စ္တတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ မခ်စ္တတ္ရင္ ႏွစ္ရာေရာက္မွာပါ။ ေရွာင္ရမွာေတြက

(၁) overindulging အလြန္အကၽြံ အလုိလုိက္တာ... naughty boy, naughty girl ေတြျဖစ္လာေစပါတယ္။ အဲလုိ ကေလးေတြ ေဆးခန္းလာရင္ အရမ္းစိတ္ညစ္ရတယ္။ ကေလးေရ.. ပါးစပ္ကေလးဟေနာ္.. ဆုိရင္မဟဘူး။ တခ်ဳိ႕ ဆုိးလြန္းတဲ့ကေလးဆုိ ဆရာ၀န္ကုိရန္လုပ္တာ၊ တံေတြးနဲ႔ေထြးတာေတြ လုပ္တတ္ပါတယ္။ နယ္မွာတုန္းက သြားႏွဳတ္ရင္ ဒါးနဲ႔ထုိးမွာေနာ္..ဆုိျပီး ခဲခၽြန္ဒါးေလး ဖြက္ကုိင္လာျပီး ျခိမ္းေျခာက္တာ ခံရဖူးပါတယ္။ (၁၁)ႏွစ္ေလာက္ရွိတဲ့ကေလးပါ။ သိပ္ရန္လုိတဲ့ကေလးကုိ အဲဒီတၾကိမ္ဘဲ ၾကဳံဖူးပါတယ္။ ပါလာတဲ့လူၾကီးက ဆရာေရ.. သူနာမွာ ေၾကာက္လုိ႔လားမသိဘူး။ ျဖစ္ပါ့မလား စသည္ျဖင့္ ကေလးဘက္က ၀င္ေျပာေပးတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒါဆုိ ပုိဆုိးေရာပါဘဲ။ ပုိဆုိးလာရင္ မိဘကုိ ကုသခန္းထဲ ေပးမ၀င္ဘဲခြဲထားရပါတယ္။ Rule ေတြေျပာျပရပါတယ္။ သား ဒီေဆးခန္းလာရင္ ဒီလုိလုပ္ရမယ္၊ အိမ္မွာလုိမရဘူး။ မျပီးရင္မျပန္ရဘူး၊ စသည္ျဖင့္ ေျပာျပရပါတယ္။ ေဘးမွာ ျငိမ္ျငိမ္ဆိမ္ဆိမ္ လိမၼာစြာနဲ႔ ကုသခံေနတဲ့ အရြယ္တူကေလးေတြကုိ role model အျဖစ္ျပျပီး အတုယူေစရပါတယ္။

(၂) overprotection အလြန္အကၽြံ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာ... Shy and timid ရွက္တတ္ ေၾကာက္တတ္တဲ့ ကေလးေတြ ျဖစ္လာေစျပီး လူေတာမတုိးပါဘူး။ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ယုံၾကည္မွဳမရွိဘဲ ေမေမ ဒီနားလာ.. လက္ကုိင္ထား.. ေၾကာက္တယ္ စသည္ျဖင့္ ေဆးခန္းမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲလုိကေလးမ်ဳိးက်ေတာ့ မိဘကုိအနားမွာ ေနေစျပီး၊ သူယုံၾကည္မွဳ ရလာေအာင္၊ ေဆးခန္းခုံက ခလုတ္ေလးေတြ ႏွိပ္ခုိင္း.. ေရပန္းေလးေတြပန္းခုိင္း၊ ေလေလး မွဳတ္ခုိင္း.. ကုိယ့္သြားကုိ မွန္နဲ႔ျပန္ၾကည့္ခုိင္းတာ စတာေတြနဲ႔ ျငင္ျငင္သာသာ စပ်ဳိးရပါတယ္။ တန္းျပီးေတာ့ သြားကုိ drill နဲ႔ သြားပုိးစားတာကုန္ေအာင္ ျခစ္တာ၊ ထုံေဆးထုိးတာ စတာေတြလုပ္ရင္ ကေလးေၾကာက္သြားျပီး ဆက္ကုလုိ႔ ေအာင္ျမင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ အတင္းဆက္ကုရင္လည္း ၾကီးတဲ့အထိ သြားကုဖုိ႔ဆုိ ေၾကာက္သြားတဲ့အထိ စိတ္အနာ ရတတ္ပါတယ္။

(၃) maternal anxiety အေမျဖစ္သူရဲ႕ စုိးရိမ္စိတ္လြန္ကဲမွဳ... ကေလးမွာလည္း စုိးရိမ္တတ္၊ ေၾကာက္တတ္တာမ်ဳိး ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေၾကာက္စရာ အေတြ႕အၾကဳံေတြ၊ ေပ်ာ္စရာမေကာင္းတဲ့ အေတြ႕အၾကဳံေတြ ကေလးေရွ႕မွာ မေျပာဖုိ႔၊ စုိးရိမ္ပူပန္မွဳေတြ မျပဖုိ႔အေရးၾကီးပါတယ္။

ကေလးရဲ႕ ငယ္စဥ္ဘ၀ အေတြ႕အၾကဳံျဖစ္ေပၚတုိးတက္မွဳေတြဟာ ေနာင္လူၾကီးျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျဖစ္လာမယ့္၊ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အမူအက်င့္ေတြကုိ လႊမ္းမုိး အက်ဳိးသက္ေရာက္တတ္တာမုိ႔ အေလးထားေပးၾကဖုိ႔ အသိမွ်ေ၀လုိက္ရပါတယ္။

Public health in Myanmar အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွ ေဒါက္တာဥာဏ္ ၏ ေဆာင္းပါးကုိ ကူးယူ ျဖန္.ေ၀ ပါသည္။

ေရကူး၀တ္စုံနဲ.ေနာ္....လွလား

ျမိဳေဟာင္း တစ္ခုရဲ.လမ္းေပၚမွာ

စားၾကမယ္ေဟ့ေကာင္းေကာင္း၊ မေကာင္းေကာင္း

စိ္န္ပလုံးႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာ